ايوت اولين داستان از مجموعه‌اي به همين نام است كه در 1884 منتشر شد. ماركيز اباردي مادر دختر زيبايي به نام ايوت تصميم دارد پاي دختر بي‌تجربه‌اش را به محفل خود باز كند كه تني چند از مردان برجسته و ثروتمند جامعه در آن آمدوشد دارند. ژان دو سرويني يكي از اين مردها، سخت دلباخته اين دختر مي‌شود، ولي مي‌خواهد كه او به لحاظ برخورداري از مرتبه اجتماعي پايين‌تر، فقط در حد يك معشوقه برايش نقش ايفا كند. ايوت بر خلاف ميل مادر، در مقابل اغواگري‌هاي اين مرد مقاومت مي‌كند. نويسنده با اعتقاد راسخ به اينكه دوستي ميان آدميان چيزي جز خدعه و نيرنگ نيست، در ادامه داستان با چيره‌دستي به نحوه رويارويي اين دختر ساده‌دل اما هشيار با وعده‌و‌عيدهاي وسوسه‌انگيز مي‌پردازد.