براتبرگ در آثارش انسداد را به نمايش مي‌گذارد، انسدادي برآمده از تكرار. به اين معنا كه تكرار بيش از اندازه هر چيز آن را به امري عادي تبديل مي‌كند و حتي فراتر از اين، به امري ضروري، تا آنجا كه ديگر روزمرگي را جز با انسداد نمي‌توان تصور كرد...