كتابي كه ملاحظه مي‌كنيد زندگي شورانگيز لي استراسبرگ استاد و مدرس معروف رشته بازيگري است. خيلي‌ها مي‌دانند كه هدايت بازي آل پاچينو در پدرخوانده 2 به عهده او بود و پاچينو نيز كه مدت‌ها مترصد بود تا به خاطر رهنمودها و حمايت‌هاي فكري استادش به او اداي دين كند، اسكار خود براي فيلم برايحه زن را به ياد و خاطره لي استراسبرگ تقديم كرد. توجه به اين مرد جنجالي از آن روست كه تفكري مدرن در عرصه پرورش هنرپيشه به حساب مي‌آيد. با اين كه خودش معترف است كه آموزش‌هاي او در راستاي آموزه‌هاي استانيسلاوسكي است ولي با شهامت نظرات استاد روس را نقد مي‌كند. در روش او اصالت با بازيگر است نه نقش، به همين دليل با تمهيدهاي ويژه‌اي نظير حافظه عاطفي هنرپيشه را وا مي‌دارد كه از چارچوب متن فراتر رود. روش او مخالف هر گونه تصنع و وانمودسازي در بازيگري است. سخن او شايد يادآور همان كلام فيلسوف قديمي يونان باشد كه مي‌گفت: اگر مي‌خواهيد ديگران بگريند، نخست بايد خود گريه كنيد.