براي به‌صحنه‌بردن و استفاده از تراژدي‌هاي يوناني در نمايش‌هاي مدرن دلايل زيادي وجود دارد. كيفيت زيبايي‌شناختي، اخلاقي و روشنفكرانه درون اين آثار است كه به‌مثابه نوعي صافي عمل مي‌كند كه بازتابنده شعور است. مردمي هم كه درمي‌يابند از آن‌ها سواستفاده شده است و سركوبشان كرده‌اند مي‌توانند از اين آثار كلاسيك براي ابراز نارضايي خود استفاده كنند. حاصل كار بيان شورانگيز اميدها و ترس‌هايي است كه آثار كلاسيك برمي‌انگيزند. نتيجه اغلب اثر هنري بزرگ ديگري است كه به تماشاگر امكان مي‌دهد با ترسش رودررو گردد.