سليمه! يادت هست كه يك بار برايت شعر گفتم و گفتم:«ما اينجا زاده شديم و اينجا روييديم، و اينجا با خاك و آب آشنا شديم، و اينجا دل به عشق سپرديم. پس، برماست كه از اين آب و اين خاك، با تمامي توان خويش حافظت كنيم. و بر ماست كه تن خاكي‌مان، همين جا، زير و زبر همين خاك‌ها، كنار همين دريا، خاك شود و خاكسترش بر باد رود...؟» يادت هست؟ اينك اي سليمه، وقت، وقت اثبات است.