وقتي سروکله وقايع ناخوانده در زندگي‌مان پيدا مي‌شود، گرفتار نشدن در الگوهاي رفتاري بسيار دشوار است. اغلب در دام مي‌افتيم و کورکورانه و بدون سرسوزني شناخت عمل مي‌کنيم، چيزي که باعث تداوم عادتمان مي‌شود. گاهي اوقات نيز وسوسه مي‌شويم سراغ چيزي برويم که مي‌دانيم برايمان بد است ولي کشش قدرتمندي دارد، مثلاً رفتار ناسالم، رابطه ناسالم يا غذاي ناسالم. در گرماگرم هر يک از شرايط پرچالش، ممکن است بلافاصله اين فکر از ذهنمان بگذرد که تا دنيا دنياست به تکرار الگوهايمان محکوميم. ما به‌هيچ‌وجه محکوم به شکست نيستيم چون فارغ از تمامي شرايط و پيشامدها، مي‌توانيم از همين لحظه تلاش خود را براي تغيير آغاز کنيم.