براي كامو همه ارزش‌ها، ارزش‌هاي اصيل و متعالي دوران گذشته، پوچ و بيهوده شدند، نه عشقي به جا ماند، نه مروتي و نه انسانيتي؛ و او همه اين احساس‌ها را در كتاب كوچكي ريخت و به دنيا عرضه كرد. روشنگري‌ها آن‌چنان دردآور يود كه همه را نگران و حيرت‌زده كرد. «بيگانه»اي انگار از دنيايي ديگر به دنياي آدم‌ها آمده كه همه چيز برايش پوچ و بي‌ارزش بود. قهرمان داستان نه عشق سرش مي‌شود، نه عاطفه مادرفرزندي، نه اعتقادهاي مذهبي، نه انسانيت و نه هيچ چيز ديگر.... حالا هدف كامو از نوشتن اين كتاب چيست؟ آيا خودش به واقع دنيا را از اين چشم مي‌بيند؟ يا مي‌خواهد با نشان دادن زشتي‌هايش، انسان‌هاي به‌خواب‌رفته را بيدار كند؟...