بي‌تا فرهي عاشق زندگي بود... عاشق گل (گلي كه تزئين نشده باشد چون معتقد بود گل‌ها به اندازه كافي زيبا هستند و بدش مي‌آمد اگر گل را تزئين كرده برايش مي‌بردي)، به دكوراسيون اهميت مي‌داد و خانه بسيار زيبايي داشت كه با سليقه خودش دكور شده بود و روي چيدمان منزلش حساسيت عجيبي داشت. مي‌گفت اگر بازيگر نمي‌شدم يا معمار داخلي مي‌شدم يا گلفروش...