گروه تئاتر خياباني جانام در هند، که تلخيصي از ترکيب جانا ناتيا مانچ به معناي تئاتر مردمي هند است، با سکان‌داري صفدر هاشمي و بعد از ترور وي با هدايت همسرش، مولا ياشري هاشمي، و همراهانش در طول دهه‌هاي گذشته همواره تلاش کرده است تا با اجراهاي خود در سرتاسر کشور هند و به‌موازات اهداف هنري و اجرايي و زيبايي‌شناختي‌اش رسالت متعهدانه‌ اجتماعي و فرهنگي و سياسي تئاتر را نيز به جا بياورد و در سطحي گسترده و صدالبته عميق باعث روشنگري افکار عامه و توده‌هاي مردم شود. مردمي که در طول تاريخ عامدانه در خواب غفلت برساخته‌ي ايدئولوژي‌هاي سودجو و قدرت‌طلب فروغلتانده شده‌اند و متأثر از ساختار‌هاي اجتماعيِ برآمده از تماميت‌خواهي فريفته شده‌اند و بنياد اوضاع فرهنگي ـ تاريخي و انديشه و کردارشان، به‌ويژه در جهان سوم، بر همين اساس نهاده شده است. درست در همين بزنگاه پرمخاطره و حياتيِ تاريخي و اجتماعي است که صفدر و يارانش از برج عاج و تجملي و پرزرق‌وبرق متعارف کمپاني‌هاي سلبريتي‌ساز و از کنج خلوت و عافيت‌طلبي شبه‌روشنفکرانه بيرون مي‌زنند تا با تبيين مسئوليت‌هاي سياسي و اجتماعي نخبه‌گرايانه‌ مبتني بر تعهدات و التزام‌هاي انساني و در تقابل با هرگونه سانسور از ساختارها و لايه‌هاي زيرين نابرابري‌هاي اجتماعي انتقاد کنند و با پويش‌هاي خردباورانه، آزادي‌خواهانه و انسان‌گرايانه پرده‌ي ناآگاهي و تعصبات جاهلانه‌ سنتي و خرافات موهوم و هژموني‌هاي مطلقه‌ سياسيِ ملبس به آرايه‌هاي گول‌زنک مردم‌سالاري را از تن زخمي جامعه بدرند و زمينه‌هاي حاکميت راستين مردم را فراهم آورند و مفاهيم والاي انساني را احيا کنند.