شفافيت و زلالي نور در آن عصر، به خودي خود كافي بود؛ شفافيت كامل بايد رخنه‌ناپذير باشد، مثل اين ستون‌هاي عمودي و برنجي‌رنگ تقطير نور كه از روزنه‌هاي زرد گوگردي، در آسماني با ابرهاي تيره و آبستن باران بيشتر كه پنداري روي زمين چمباتمه زده بود، به پايين مي‌آيند...