شايد بايد به اين فكر كنم كه او خيلي جوان است، دختري ساده است، و دليل رفتارهايش همين است؛ كنجكاوي، شور و شوق، نشاط. دنيا براي او زيبايي محض است، شاهكار است، راز است، شادماني‌ست. وقتي گل تازه‌اي كشف مي‌كند از خوشحالي زبانش بند مي‌آيد. آن گل را با مهرباني نوازش مي‌كند. بو مي‌كند. با آن حرف مي‌زند و برايش اسم قشنگي انتخاب مي‌كند. عاشق رنگ‌ها هم هست؛ عاشق صخره‌هاي سياه، شن‌هاي زرد، كف‌هاي خاكستري، برگ‌هاي سبز، آسمان آبي، مرواريد شبنم‌ها، سايه بنفش كوه‌ها، جزيره‌هايي كه در غروب شكوهمند آفتاب طلايي به نظر مي‌رسند، ماه رنگ‌پريده كه بر فراز ابرهاي پراكنده در حركت است، نقطه‌هاي درخشان آسمان.