جنگ جهاني دوم است. لهستان زير چكمه آلمان‌هاست. راوي مي‌خواهد هر طور شده از اين جنگ جان سالم به‌در ببرد و ابدا خيال قهرمان شدن ندارد. با بيم‌واميد، موبه‌مو خاطرات خود را براي‌مان تعريف مي‌كند. رفته‌رفته از ديگران بيگانه مي‌شود و ما را با خود همراه و هم‌داستان مي‌كند؛ طوري كه از خود مي‌پرسيم، اصلا قهرمان بودن چه معنايي دارد؟