آنچه در شرح اورستيا خواهيم ديد تقابل عاطفه و عقل است. دريفوس عقل را سرد و كلي و منتزع و منفصل مي‌انگارد و آن را به نظاره‌گري ربط مي‌دهد. در مقابل، عاطفه گرم و جزئي و انضمامي و درگير است و به استغراق در هستي پيوند مي‌خورد. اما اين امر به معناي تاييد بي‌چون‌وچراي عاطفه نيست...