ترز راكن كليد ورود به دنياي اميل زولا و درك آثار اوست. زولا در مقدمه چاپ دوم اين رمان، براي نخستين‌بار كلمه ناتوراليسم را در ساحت ادبيات به كار مي‌برد و به نوعي مانفيست اين مكتب را ارائه مي‌دهد: «در ترز راكن، قصد من مطالعه طبع انسان‌ها بوده و نه منش آن‌ها. من شخصيت‌هايي را انتخاب كرده‌ام كه تا بيشترين حد ممكن در سلطه اعصاب و خونشان باشند و هر عمل زندگي‌شان را، تهي از اختيار، بنابر جبر تنشان انجام دهند. ترز و لوران حيواناتي انسان‌گونه‌اند و نه بيشتر. كوشيدم تا جزء به جزء، فعاليت ناملموس اميال، استيلاي غريزه و اختلالات ذهني‌اي را كه در پي تشنجي عصبي روي مي‌دهد، در اين حيوانات بررسي كنم.» تاثير وراثت، محيط و كودكي بر خو و رفتارهاي انسان در بزرگسالي، از جمله مسائلي هستند كه زولا در روان و كالبد شخصيت‌هاي اين رمان مي‌كاود و به بررسي‌شان مي‌پردازد. اين مضامين بعدها شالوده مجموعه بيست جلدي روگن - ماكار را شكل مي‌دهند.