پنج‌ونيم صبح راه افتاديم- از مهرآباد، و هشت‌ونيم اينجا بوديم. هفت‌ونيم به وقت محلي، و پذيرايي در طياره. صبحانه، بي‌چاي يا قهوه؛ ناني و تكه مرغي و يك تخم‌مرغ. توي جعبه‌اي و انگ شركت هواپيمايي رويش. «اما حاجي بعد از اين» مدتي مشكوك بودند كه مي‌شود خورد يا نه؟ ذبح شرعي شده يا نه؟ نفهميدم چه شد، تا شك برطرف شد....