حتي پيش از اولين قتل هم از دورهمي خانواده کانينگهام وحشت داشتم؛ پيش از آنکه طوفان در استراحتگاه کوهستاني زمين‌گيرمان کند. موضوع اين است که ما کانينگهام‌ها خيلي با هم نمي‌سازيم. فقط يک وجه اشتراک داريم: همه‌مان آدم کشته‌ايم. برادرم، خواهرخوانده‌ام، همسرم، پدرم، مادرم، زن‌برادرم، شوهر‌عمه‌ام، ناپدري‌ام، عمه‌ام و حتي من. وقتي اولين جسد در ميان برف‌ها پيدا مي‌شود، شکي نيست که فقط يک کانينگهام مي‌تواند مرتکب جرم شده باشد ـ و اثباتش به عهده من است. در خانواده من آدم‌کش زياد است؛ اما قاتل فقط يکي است…