مرد نحيفي كه آن‌‌قدر خودش را نشسته بود كه سيه‌چرده به‌نظر مي‌رسيد و ظاهري وحشي به خود گرفته بود با يك چوب‌دستي و كوله‌پشتي‌اي آويخته بر شانه به جمع خوانندگان اعلاميه‌ها پيوست. در موهاي سرش، كه بسيار بلند شده بود، اثري از سفيدي ديده نمي‌شد اما در ريش خرمايي‌اش، كه خودش آن را بلند كرده بود، تارهاي سفيدي روييده بودند. اين مرد، دكتر يوري آندري‌يويچ ژيواگو بود.