در اين كتاب مي‌خواهم نشان دهم فلسفه رواقي در قرن بيست‌ و ‌يك چه شكلي‌ست. كوشيده‌ام توصيه‌ها و آراء فيلسوفان رواقي را با پژوهش‌هاي روانكاوي درهم آميزم. البته اين‌كه به فلسفه رواقيِ كلاسيك مي‌پردازم به مذاق برخي از اصحاب آكادمي خوش نمي‌آيد. فلسفه رواقي برايشان همچون اثري باستاني گران‌بهاست ـــ و انگار بايد آن را مهروموم شده به كناري نهاد و فقط تماشايش كرد. اما فلسفه رواقي براي من مثل ابزار است ـــ ‌‌كه هرچند گذر زمان بر كاركرد آن سايه انداخته‌ــــ نه‌تنها همچنان سودمند است، كه در زندگي‌هاي مدرن خيلي هم به كار مي‌آيد. به‌علاوه، فكر نمي‌كنم رواقيون باستان مخالفتي با «به‌روزرسانيِ» آموزه‌ها و تعاليمشان داشته باشند. سنكا اگر بود، خيلي استقبال مي‌كرد… سخن را با شرح و بسط انواع مشكلاتي كه در معرض‌شان هستيم و ايضاً واكنش‌هاي معمولمان به آنها آغاز مي‌كنم. هر چند شمار بسياري از آدم‌ها مأيوس، خشمگين، مضطرب، و حتي مغموم مي‌شوند، بازهم هستند كساني كه با مشكل خوب تا مي‌كنند. چطور از پس اين كار برمي‌آيند؟ ما هم مي‌توانيم از آنها بياموزيم؟