عموي من سرهنگ يگور ايليچ راستانف بعد از بازنشستگي در دهكده موروثي استپانچيكووا سكنا گزيد و طوري آن‌جا زندگي مي‌كرد كه گويي همه عمرش جزو ساكنان بومي آن‌جا بوده و هرگز پايش را از املاكش بيرون نگذاشته. طبيعت برخي به گونه‌اي است كه از همه‌چيز راضي‌اند و به همه‌چيز زود عادت مي‌كنند؛ طبيعت سرهنگ بازنشسته هم دقيقا همين‌طور بود. به سختي مي‌شد كسي را تصور كرد كه رام‌تر از او باشد و به اين خوبي با همه‌چيز كنار بيايد.