پشت سرت خرت‌وپرت‌هايي رو مي‌ذاري که گم کردي يا دور انداختي… تيکه کاغذها، سنجاق‌هاي سر و دکمه‌ها… گرماي بدنت روي ملافه‌ها… قطعه‌هاي کوچيکي از خودت که حتي قبل از اين‌که پاتو از در بيرون بذاري فراموش‌شون کردي. و بعد يکي مي‌آد و همه‌جا رو تميز مي‌کنه. وقتي هم مهمون بعدي وارد اتاق مي‌شه انگارنه‌انگار قبلا کسي توي اتاق بوده. انگار… تو هيچ‌وقت اون‌جا نبودي.