گليچ هميشه با تعريف يك خطا همراه بوده است. گليچ كلمه‌اي است كه در توصيف پيامد رخدادي خطا استفاده مي‌شود. بايد پذيرفت اين حوزه مطالعاتي داراي خطا و تناقضاتي است. همان‌طور كه خواهيم ديد گليچ عبارتي رايج در اصطلاحات كامپيوتر و شبكه به معني لغزش، بي‌نظمي، عملكرد نادرست يا «درصدي خطاي الكتريكي» است. در مطالعه حاضر مي‌كوشيم كشف كنيم چه نيرويي هنرمندان گليچ بصري را در ايجاد گليچ به حركت وا مي‌دارد و آيا گليچ مي‌تواند رسانه‌اي موثر در «معبد فرم‌هاي هنري» باشد؟ «در حالي كه موسيقي گليچ خودشناسي بيشتري را تجربه مي‌كند، ساير اشكال هنر گليچ يا در سايه مانده يا مطلقا به عنوان شاخه‌اي از هنر مطرح نشده‌اند.» هدف ما در مطالعه حاضر پرداختن به اين خلا و مسائل پيراموني آن است.