دوست، اي دوست بگو با من راست است آيا، من خواب نمي‌بينم؟ در بيابان درندشت غريب دور پيداي دروغي، بدل آب نمي‌بينم؟ دوست، اي دوست ببين چه بهاري، چه شگفت! بر سبو‌هاي سلامت سبزناهاي زمستان چه گرفت! دوست، اي دوست ببين ساقه نازك نيلوفر محجوبم آنكه از برگ سخن گويد با زمزمه‌ها، از دل بركه بالينش