شب‌هاي روشن داستاني تلخ است از عشق و تنهايي. شامگاه دل‌انگيزي بود، خواننده نازنينم! شامگاهي از آن‌دست كه تنها در روزگار برنايي ما بودني است. آسمان چنان ستاره‌بار و پرفروغ بود كه با نظاره‌اش ناخواسته از خويش مي‌پرسيدي كه آيا زير اين‌گونه آسماني كينه‌توزان و بهانه‌جويان نيز مي‌توانند جاي داشته باشند؟ اين پرسش نيز برناست، خواننده نازنينم، بسيار برنا، اما باشد تا خداوند آن را بيش از پيش در پندارتان برپا دارد.