توكارچوك در رمان ضيافت اشباح نه تنها دست به تسويه‌حسابي فمينيستي با افلاطون و مان مي‌زند، بلكه مي‌گويد آثار اين دو نقاط عطف نماديني است كه با فاصله بيش از دو هزار سال از يكديگر، پيروزي بي‌چندوچون مردانگي را در مديريت فكري جهان نشان مي‌دهد.