-همه اينا مال گذشته بوده. -گذشته‌اي كه منو آزار مي‌ده، گذشته‌اي كه من چيزي ازش نمي‌دونستم! مكثي كرد و به حرف آمد: -من چندمين آدم زندگيت بودم پريماه؟ سوالش پر از درد بود و من توي سكوت خيره به صورتش ماندم. با همان درماندگي دستي ميان موهايش كشيد و گفت: -تو كي هستي واقعا؟ نمي‌شناسمت ديگه، انگار برام غريبه‌اي...