نيكيتا: اوه، خداوندگار من، اگر در خدمتگزاري زياده گستاخم، براي آن است كه محبتم مقيد به آداب نيست. سوتيلوويدوف: به درستي درك نمي‌كنم چه مي‌گوئيد. ميل داريد با اين فلوت چيزي براي ما بنوازيد؟َ! نيكيتا: خداوندگار من، نمي‌توانم. سوتيلوويدوف: از شما درخواست مي‌كنم، بنوازيد! نيكيتا: باور كنيد، نمي‌توانم. سوتيلوويدوف: از شما تمنا دارم، بنوازيد! نيكيتا: نواختنش را هيچ نمي‌دانم خداوندگار من. سوتيلوويدوف: كار آساني است، به همان اندازه كه دروغ گفتن. انگشتانتان را بگذاريد اينجا، با شست‌تان زيرش را بگيريد و اين سوراخ‌ها را، لب‌هايتان را بگذاريد اينجا... فقط در آن بدميد و نواي موسيقي با رساترين نواي خود سخن آغاز خواهد كرد.