عصر قوهاي زبان‌بسته كه بيش‌تر از زبان دو كودك، به نام‌هاي علي و عايشه، از دو طبقه اجتماعي متفاوت روايت مي‌شود، وقايع منتهي به كودتاي 12 سپتامبر 1980 تركيه را نقل مي‌كند. البته، اين روايت بيش‌تر بيان‌گر احوالات زندگي سه نسل آن روزگار است، طي وقايع سياسي - اجتماعي‌اي كه مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها، پدرها و مادرها، و كودكان در ظول سال‌هاي دهه 80 نظاره‌گرشان هستند. و جالب اين‌كه آن وقايع بسيار آشنا و تكرارپذيرند، چنان‌كه اجه تملكوران در مصاحبه اوضاع سياسي - اجتماعي تركيه در دهه دوم قرن بيست‌ويكم را مشابه وضعيت سال‌هاي دهه 80 و تكرار همان وقايع مي‌داند.