سال‌ها است كه در نقد‌ها و مقالات مربوط به سينماي ايران دائما از كلمه‌اي استفاده مي‌شود كه در اغلب موارد مخاطب سخن را در برابر مفهومي چندگانه، متناقض و تا حدودي مبهم قرار مي‌دهد. كلمه تركيبي «فيلمفارسي» در دهه‌هاي پيشين توسط يكي از اولين منتقدان ايراني وارد ادبيات سينمايي ما شده و تا امروز بيش از هر كلمه و تعبير ديگري، در مقالات و اظهارنظرهاي شفاهي اغلب صاحب‌نظران سينماي ايران به كار گرفته شده است، اما مفهوم اين كلمه و مصاديقش از وضوح كامل برخوردار نيستند و در بسياري از موارد معاني كاملا متفاوتي را به ذهن متبادر مي‌كنند.