هدف اصلي اين کتاب، اصول دراماتورژي، جايگاه متن در دراماتورژي معاصر و رابطه‌ ميان متن ‌و اجرا در توليدات تئاتريکال متاخر است که از مقاله‌ هانس تيس لمان با عنوان «از لوگوس تا منظره: متن در دراماتورژي معاصر» (1997) برداشت شده که آن را در اين کتاب مي‌خوانيد. نظريه‌ تئاتر پست‌دراماتيک لمان، به‌قول ماروين کارلسن، مهم‌ترين و تاثيرگذارترين نظريه‌‌ تئاتر معاصر است؛ اما هدف فرعي اين کتاب، شناخت تئاتر و اجراي پست‌دراماتيک است که به‌شدت به فرم دراماتيک متعارف يورش مي‌برد و تحت‌تاثير آوانگارديسم و تئاتر ابزورد قرار دارد. کتاب حاضر مجموعه‌اي از مقالات و گفت‌وگوهاي مهم از نظريه‌پردازان نمايش‌نامه‌نويسان و کارگردانان کليدي است که عبارت‌اند از: فيليپ ب. زاريلي، اريکا فيشر ليشته، پاتريس پاوي، ماروين کارلسن، يان کات، مارتين اسلين، رابرت ويلسن، هينر مولر، ساموئل بکت، هارولد پينتر، سارا کين، مارتين کريمپ، کيتي ميچل، کريل چرچيل، ديويد بارنِت، الکس سيرز، پيتر اشتاين، اوژن يونسکو، پيتر هال و…