هرچند دهه‌ها از ورود مبحث نيهيليسم به فضاي روشن‌فكري و دانشگاهي ايران مي‌گذرد، اين مفهوم همواره با سوبرداشت‌ها و خوانش‌هاي نادرست و گاه متناقضي همراه بوده است، به‌گونه‌اي كه دامنه شناخت اين مفهوم از استقراي بي‌هويتي، مرگ‌انديشي و ميل به پوچي شروع شده و به انكار حقيقت و وجود رسيده است. اما در واقع، به شيوه‌اي كه در كتاب خواهيم ديد، ولر نيهيليسم و ارتباطش با مدرنيته و مدرنيسم را آن‌گونه كه حقيقت فلسفي آن مي‌نماياند شرح مي‌دهد. به ديگر سخن، ولر، البته با زباني دشوار كه ويژه متون و مباحث فلسفي است، بر ما روشن مي‌سازد كه نيهيليسم نه‌تنها به معناي پوچي و گريز از حقيقت نيست، بلكه رويكردي كاملا مبتني بر حقيقت است كه يگانه ايرادش اين است كه خواهان دگرگوني انقلابي يا به عبارت بهتر باژگوني ارزش‌ها و گفتمان‌هاي اخلاقي، سياسي، فرهنگي، هنري و هويتي است.