اين اثر شامل شش بخش موضوعي و يك نتيجه‌گيري است. در بخش‌هاي نخستين مفهوم كرافت از عقل را با بررسي روابط متافيزيكي آن با مشيت و آزادي و همچنين نقش آن به عنوان مهم‌ترين ظرفيت ذهني بيان مي‌كند. از نقش تخيل مي‌گويد كه سومين ظرفيت ذهني است و اساس روانشناسي اخلاقي كرافت را تشكليل مي‌دهد. عقل، احساس و تخيل همگي در بحث‌هاي كرافت در مورد عشق و دوستي درهم آميختند.