من‌ات به دنبال مجموعه‌اي از يادداشت‌هاي پراکنده و چند ترجمه است که به گفته فرسي بدون ترتيب تاريخي گرد هم آمده‌اند. او در اين کتاب از تئاتر و ادبيات و سينما مي‌گويد. يادداشت‌ها و ترجمه‌هايي در مورد آرتور کوستلر، ساموئل بکت، مايک مارکوزه و... مي‌آورد و از دوران همکاري‌اش با انتشارات فرانکلين مي‌نويسد. فرسي در خاطراتش با طنزي توأمان تند و شيرين از عزت‌الله انتظامي، علي نصيريان، غلامحسين ساعدي، ابراهيم گلستان، جلال آل‌احمد، ايرج گرگين، ژاله اصفهاني و شخصيت‌هاي آشناي ديگري نيز ياد مي‌کند. در اين يادداشت‌ها و ترجمه‌ها و مقالات کوتاه مي‌توان لحن بي‌همتا و زبان يکّه بهمن فرسي را جست و تجربه‌ها و نگاهش را در گذر سال‌ها (اغلب خارج از ايران) از نظر گذراند.