شعر مولانا جلوه‌اي است از آن قدرت باطني عظيمي كه در وجود انسان كامل به وديعه گذاشته شده و در عين حال آيينه‌اي است كه مسير راه كمال را منزل به منزل به من و تو نشان مي‌دهد، نمايشي است تمام‌عيار از وسعت جان، شوكت، شوخ و شنگي، شادي و سرخوشي، شور و جذبه و بهجت دل، تا جايي كه ما نيز رفته رفته از عمق جان در مسير اين راه كمال با شاعر هم قدم مي‌شويم.