زمان آرام‌و‌قرار ندارد. مثل عشق بي‌تاب است. مثل زنان بيوه يائسه مي‌شود. مثل دختركان دم‌بخت پشت پنجره منتظر مي‌ماند. مثل من مي‌لرزد از ترس، از حيراني، از سرگرداني! زمان هم روزي از كار مي‌افتد، علي‌رغم ميل باطني‌اش مي‌ميرد و مثل جنازه روي‌دست‌مانده مي‌پوسد.