همه ما بعضي وقت‌ها گريه مي‌كنيم؛ چون غمگين هستيم، عصباني هستيم، احساس تنهايي مي‌كنيم، يا شايد نمي‌توانيم حرف دلمان را بزنيم. گاهي هم از سر خوشحالي گريه مي‌كنيم. ما گريه مي‌كنيم چون مثل دريايي بي‌كران هستيم كه گرفتار طوفان شده‌ايم. اما همين كه طوفان تمام مي‌شود و دريا آرام مي‌گيرد، نقش موج‌ها روي ساحل مي‌ماند.