من به يك خانه مي‌انديشم با نفس‌هاي پيچك‌هايش... با چراغاني روشن، همچون ني‌ني چشم... و به نوزادي با لبخندي نامحدود مثل يك دايره پي‌در‌پي در آب و تني پرخون، چون خوشه‌اي از انگور