کودکي روايتي شاعرانه و رمان‌گونه از دوران کودکي ژاک پرور است. ژاک کودک در اين کتاب تحولى را از سر خواهد گذراند. اين تحول آموختنِ «بى‌‏اعتنايى» است. ژاک در پايان کودکي‌اش ياد خواهد گرفت که زندگي آن‌چنان نيست که او مي‌خواسته است. بنابراين بايد به خيلى از چيزها بى‌‏اعتنا باشد. حتى اگر اين بى‌‏اعتنا ‏بودن هيچ‌‏چيز از واقعيت را نتواند تغيير دهد. «هرچند که مى‌‏دانم چيز مهمى نيست، اما ناراحتم مى‌‏کند و به گريه‏‌ام مى‌‏اندازد…»