ري پذيرش را انتخاب كرد: ديگر جنگي در كار نبود. ديگر چالشي براي آگاهي جمعي تمدن روشنفكرانه و والايش وجود نداشت. ديگر نه مي‌جنگيد و نه فرار مي‌كرد. نه در دورترين گوشه دورترين جزيره سياره و نه در تاريك‌ترين گوشه ذهن درمانده و آشفته‌اش. با همه وجودش چيزي را كه گرگ مي‌خواست به او بگويد مي‌پذيرفت. تنها مسئوليت چيزهايي را مي‌پذيرفت كه در حد توان و كنترلش بودند. غارتي كه در جنگل‌هاي انبوه مي‌شد ربطي به او نداشت. تخريب زيستگاه بومي آخرين اورانگوتان يا سمي كردن شديد غذاهاي دريايي با اين واقعيت كه موبي ديك تنها به خاطر صداي وسايل نقليه آدمي، ديگر نمي‌توانست در فواصل طولاني با ديگر نهنگ‌ها ارتباط بگيرد هم ربطي به او نداشت. حتي آلودگي بزرگي كه از سوخت‌هاي فسيلي ايجاد مي‌شد هم اصلا تقصير او نبود.