اركاس: شاه مرا فرستاده است تا مراتب ارادتش را به راهبه معبد ديانا در چنين روزي، كه مصادف با شكرگزاري او از الهه محافظ به‌خاطر پيروزي‌هاي جديد در رزمگاه است، برسانم. مرا از پيش فرستاده تا پيام‌آور ورود او و هم‌رزمانش باشم. افيژني: ما آماده‌ايم كه با افتخار آنان را پذيرا شويم. الهه ما باشكوه تمام از آسمان ناظر است و پذيراي قرباني از دستان تائوس. اركاس: كاش راهبه ما نيز با همان شكوه، به شاه مي‌نگريست. كاش آن چشمان مقدس و پرافتخار، چشمان تو اي دوشيزه مقدس، نوراني‌تر و پرجلاتر بود و خوش يمني را بر ما پرتو مي‌افكند؛ ولي راز و رمز و ياس هم‌چنان عميق‌ترين افكارت را در طول سال‌ها، كه بيهوده به انتظار جلب اعتمادت گذرانديم.