ميان در ورودي و عبور آدم‌هايي كه هر يك دردي داشتند، به عقب برگشت تا به عسل تيره چشمان او كه عجيب بازخواستش مي‌كرد، زل بزند. -مي‌تونم چند لحظه‌ وقتتون رو بگيرم؟ با خودش فكر كرد نگاه دخترك آن‌قدر حرف دارد كه اگر همه خيابان‌هاي جهان را با هم قدم بزنند تا او ناگفته‌هايش را به زبان بياورد، باز هم خيابان كم بياورند.