بچه‌هاي عموتام كه در 1938 منتشر شد، اولين كتاب ريچارد رايت است كه به خاطر تصويرسازي قدرتمند و دروني خود از تجربه سياه‌پوستان، براي او شهرت جهاني آورد. رايت امروزه در شمار يكي از بزرگ‌ترين نويسندگان امريكايي قرن بيستم است. او ريشه نفرت شيطاني و هول‌آوري را كه سفيدها نسبت به سياه‌ها در خود احساس مي‌كرده‌اند، يافته است، و با تبر تيز كلمات، ضربه‌هاي مهلكي بر اين ريشه فرود آورده است. در بچه‌هاي عموتام همواره يك «قانون» هويداست و آن «حق نداشتن» سياه‌پوستان است. سياه بايد رنج ببرد و در برابر سفيدها همچون بنده و رعيت، اظهار عجز و حقارت كند.