شايد بزرگ‌ترين خطا در مواجه با نظام‌هاي توتاليتر خطاي شناختي باشد؛ اين اشتباه فاجعه‌بار كه به سادگي مي‌خواهد نظام‌هاي توتاليتر را در قالب انگاره‌ها و مقولات ديرينه استبداد و ديكتاتوري تعريف و فهم كند. دغدغه اصلي آرنت نيز همين است كه نشان دهد توتاليتاريسم ماهيتا نوع جديدي از حاكميت است و يكسان‌انگاري آن با ديگر انواع حكومت باعث كوچك‌نمايي شري بي‌همتا مي‌شود.