دارم بهش نگاه مي‌كنم و مي‌فهمم كه تو جهنمم. من بهتون ميگم. همه چيز از قبل برنامه‌ريزي شده. اونا مي‌دونستن كه من جلو اين طاقچه مي‌ايستم، وقتي دستام روي مجسمه‌س و همه اين چشم‌ها دارن من رو نگاه مي‌كنن. اين چشم‌ها دارن من رو مي‌بلعن... هاه! فقط شما دو تا اينجايين؟ من فكر نمي‌كردم... كباب شدن روي سيخ رو يادتون مياد؛ سرب داغ و گوگرد؟ عجب جوكي! مثل اين كه اونام همين رو مي‌خوان! جهنم، راستي‌راستي يعني بقيه آدما.