در شعر آزاد گاهي چند مصراع متوالي، يك مطلب را بيان مي‌كنند و گاهي يك مصراع، خود به‌استقلال مفهومي را مي‌رساند. همين خصوصيت باعث مي‌شود كه شاعر قافيه را به‌دقت در جاي لازم به‌كار ببرد و كوركورانه و مقلدوار آن را يك موجود طفيلي تصور نكند كه بايد در انتهاي هر بيت - چه لازم باشد و چه لازم نباشد - حضور يابد.