گاهي بعضي آرزوها دير مستجاب مي‌شوند؛ اما مي‌شوند و همين «شدن‌ها» دل آدم را گره مي‌زند به آن بالاها. شايد جايي پشت ابرها. همان‌جا كه چشم آدم به آن نمي‌رسد. ولي يقيني هست كه كسي آن‌جا هوايت را دارد. خيلي هم زياد. آن‌قدر كه بعد از گذشت سال‌ها يادش نرفته كه تو روزي چه چيزي از او خواسته بودي...