در انتهاي دهکده‌اي، پشت دري سبز رنگ، خانم جولي شاد و شنگول با گرازش، ملوين زندگي مي‌کرد. همسايه‌هاي خانم جولي شاد و شنگول، يعني خانم ويمپر هق‌هقو، خانم گروچ غرغرو و خانم استرن اخمالو با داد و قال از همديگر مي‌پرسيدند: چه چيزي اين‌قدر شادش مي‌کند؟ هرجور شده بايد کشفش کنيم! چه وحشتناک است آدم هر روز دلگير و افسرده باشد. بياييد رازش را کشف کنيم! حتما راهي دارد!» يک خانم شاد و شنگول، کلاه‌هاي گل‌کلمي، کلاه‌هاي بدون لبه ساخته‌شده از ماهي، چندتا حيوان خيلي گنده، يک گراز خانگي به اسم ملوين و يک‌عالمه هندوانه. سه خانم غمگين و افسرده، راز شاد بودن را کشف مي‌کنند: صورتي صورتي باش و راحت و بي‌خيال!