سرژ شالاندن با «شغل پدر» راهي براي فراتر رفتن از خويش يافته است. «شغل پدر» رماني نيست كه به ذهن استراحت بدهد؛ خواننده با آن فرياد مي‌زند، اعتصاب مي‌كند، توطئه مي‌كند. خواندن «شغل پدر» چنان دگرگوني عجيبي در خواننده ايجاد مي‌كند كه به طرز فراموش‌نشدني حس مي‌كنيد سرژ شالاندن از آغاز يك كيمياگر ادبي بوده است. زماني كه انسان سعي در رو در رو شدن و نگاه كردن به دوران كودكي خود را دارد به نهايت زيبايي دست مي‌يابد. عجب كتابي است «شغل پدر»! در هر صفحه، خواننده را با فروتني سبك، شدت احساسات، و بازتابي زيبا از داستان، جذب مي‌كند تا زماني كه عدم واقعيت داشتن حقيقت را بپذيرد. «شغل پدر» داستاني نفس‌گير ميان دوران كودكي و دنياي فردي بالغ است، كه مابين آن‌ها تعادل ايجاد مي‌كند. بهتر است آن را داستاني بين درام و كمدي بدانيم.