ماركزه شديدا به روشن‌انديشان نفرت مي‌ورزيد. مي‌گفت همين افكار ايتاليا را بر باد داده‌اند. از درس خواندن وحشتي متشرعانه داشت و نمي‌دانست چطور با اشتياقي كنار بيايد كه به ادامه تحصيل پسرش، فابريس، داشت. آخر، فرزند تحصيل را با درخشش در مدرسه يسوعيان آغاز كرده بود. ماركزه براي فرار از كوچك‌ترين خطرهاي محتمل كشيش بلانس مهربان، پيش‌نماز گري آنته، را استخدام كرد تا دروس لاتين پسرش را پي بگيرد.