...استعداد آفرينش در ايران درودى، وسعتي گسترده‌تر از قلمرو خاص نقاشى دارد، اما گويى براي او، هدف حيات، نقاشى است و به همين سبب ديگر زمينه‌ها در برابر اين روياى مقدس، آن‌گونه كه بايد تماميت خود را نمايان نكرده‌اند. مقالات او در باب تاريخ هنر و نيز نقد هنر، گشاينده راهي بوده كه بعدها اهميت آن براى دوستداران هنر و علاقه‌مندان اين قلمرو نمايانگر شد. همچنان كه او سال‌هايى را در گرماى قدرت تخيل و نيروي غريزى تصويرسازى، صرف تهيه‌كنندگي و كارگرداني برنامه‌هاي فرهنگي و هنري تلويزيون كرد كه در عصر خود بازتاب درخورى داشت و رسانه تصويري ايران را با اين گستره آشنا ساخت و آشتي داد. نقدنويسي، ترجمه و تحقيق ، همچنين تدريس تاريخ و شناسايى هنر در دانشگاه، مجموعه‌اى در زندگي او پديد آورد كه مي‌توان آن را تاثير گذار و سرشار از تلاش در راه فرهنگ و هنر اين سر زمين توصيف كرد. با اين همه دريغ است به هنر نويسندگي او در كتاب ”در فاصله‌ى دو نقطه...!“ اشاره خاص نداسته باشيم...