نويسنده در اين نمايش‌نامه، با وام‌گيري از نام اسطوره ايكاروس ـ موجودي كه آن قدر به خورشيد نزديك شد تا بال‌هاي مومي‌اش ذوب گرديد ـ سعي دارد ناتواني بشر را در برقراري ارتباط با همنوع خود، به تصوير بكشد .ماجراي نمايش‌نامه در محوطه يك پارك عمومي روي مي‌دهد كه سه مرد و دو زن براي تماشاي آتش‌بازي شبانه به آن جا رفته‌اند و وقت خود را به صحبت درباره پرواز يك جت بر فراز شهر مي‌گذرانند .در لحظاتي كه به شروع آتش‌بازي مانده است و در پي صحبت‌ها و رفتار شخصيت‌ها مخاطب تا حدودي متوجه جايگاه اجتماعي هر يك از آنها مي‌شود .سرانجام با سقوط جتي كه در آغاز بر فراز اشخاص در حركت بود، نمايش‌نامه به پايان مي‌رسد .